Een goede traktatie

Wat is nou een goede traktatie? Wanneer is ie over de top? Wat moet je absoluut niet doen? Waar kun je echt niet (meer) mee komen aanzetten? Ik zie de vraag vaker en vaker voorbij komen op twitter. Ik zie berichten dat ouders in de stress schieten van traktaties, dat ze schrikken van andermans traktaties. Maak je niet druk denk ik dan. Snuffel gewoon even rond op dit blog.

Speciaal voor @FrisseZin die op twitter op zoek was naar informatie over traktaties, mijn eigengemaakte aanbevelingen:

1. Een traktatie is eetbaar/drinkbaar. Zoals het woordenboek zegt over trakteren: "iets lekkers uitdelen om iets te vieren". Dus geen plastic wegwerpprulleria al dan niet met batterijen. Mijn fietstas is een verzamelplaats van actionzooi. Er liggen bijna 20 lege verpakkingen bellenblaas in mijn schuurtje. Waarom?

2. In 1x op te eten. Dus geen knotslolly waar 3 dagen aan gesabbeld moet worden. Geen zakje chips met een rolletje drop. Een zakje chips met een pakje drinken kan dan weer wel.

3. Max. € 1,-. Daarboven wordt het al snel een geschenk ipv een traktatie. Dan is het niet meer in 1x op te eten, of dan voert het niet-eetbare deel de boventoon. En let op, € 1,- is maximum bedrag. Een lager bedrag is ook prima. Een zelfgekweekt appeltje uit de tuin vinden kinderen, juffen en meesters geweldig. De geur van terplekke gebakken popcorn is al een traktatie op zich.

4. Knutsel- en/of baktijd; 30 stuks in een avond. En als jij en/of je kind niet van knutselen of bakken houden, doe het dan ook niet.

5. Bij voorkeur niet al te ongezond. Hoe jonger de kinderen, hoe gezonder de traktatie moet zijn...

Let op: dit zijn aanbevelingen. Afwijken mag!
Als jij of je kind dolgraag knutselt mag je best 10x zoveel tijd erin stoppen. Soms heeft een speeltje toegevoegde waarde, om een kale soepstengel aan te kleden bijvoorbeeld. Bij dochter werden laatst tattoo vellen uitgedeeld. De hele klas heeft 2 weken lang met tattoos rondgelopen. Prachtig vonden ze het. En als je kind jarig is tijdens het schoolreisje en het budget het toelaat, mag je in mijn ogen best op een happymeal trakteren. Alleen dat speeltje dat je er automatisch bij krijgt, da's nou jammer.

En nee, ik ben niet van de traktatie-politie. Ik sloof me niet uit om andere ouders de ogen uit te steken. Sterker nog, tijd/energie die ik in de traktatie van de kinderen steek valt best wel mee. Maar ik heb natuurlijk wel vanalles in huis, en ik fröbel graag. Ik doe het omdat ik het leuk vind om te doen, en voor het stralende gezicht van mijn kind.
Laat je niet gek maken. Niets moet. Koop iets kant en klaars of laat je kind zelf knutselen.
Gewoon, zoals de subtitel van dit blog meldt; Maak er een feestje van!

NB Heb je iets gemaild of getwitterd en heb ik het niet geplaatst? Hoogstwaarschijnlijk vond ik de traktatie te duur, te groot, te veel werk, was ie niet in 1x op te eten of stond ie al in dit blog. Sorry!